@ hivecluster - zastanawia mnie, czy zwróciłeś uwagę na wątki wojny indyjsko-pakistańskiej. Film ten wnosi więcej niż wszystkie dokumentalne o ataku na Peral Harbor. Wiele osób nie zdaje sobie sprawy nawet, jak gorąco jest na granicy Indie-Pakistan, ilu ludzi tam codziennie ginie. Nie jest łatwe o tym mówić, i nie jest to bezpieczne.
A co do emocjonalnej reakcji Hindusów: to nie tylko w filmach tak jest, to po prostu naród, który uwielbia śpiew i taniec. I nie mówię tego tylko dlatego, że oglądam Bollywoody, bo dawno już wyrosłam z wieku, w którym patrzy się na idoli z pseudo platoniczną miłością. A faceci mają to do siebie, że tego typu filmów nie lubią, więc jesteś całkowicie usprawiedliwiony i raczej żadna namiętna fanka Shah Rukha chyba Cię nie zje ;)

    Owszem, zauważyłem że w scenach poświęconych zagadnieniu tej wojny utrzymana jest powaga. Lecz ludziom niezaznajomionym z tamtejszą sytuacją polityczną może się wydawać że konflikt ten został wymyślony na potrzeby filmu, a nie odnosi się do prawdziwego problemu.
    Tak więc myślę, iż mam podstawy by sądzić że "Jestem przy tobie" nie podniósł znacząco społecznej świadomości w tym temacie, a posunę się nawet do stwierdzenia, że większości europejskich widzów nie dostarczył nic poza kilkoma godzinami niezobowiązującej umysłowo rozrywki.

P.S. Faktycznie, odnoszę wrażenie że bollywoodzkie produkcje lubiane są głównie przez kobiety, ale wydaje mi się że jest to raczej kwestia (a może wina?) europejskiego paradygmatu "samca alfa" który mężczyzn skłania do emocjonalnej wstrzemięźliwości, niż samego charakteru indyjskich produkcji.

Równie dobrze można by teraz powiedzieć, że "ludziom nie zaznajomionym z KL Auschwitz może się to wydawać wymyślone". Jakimś cudem, kiedy zrobiłam ankietę w mojej rodzinie, każdy wiedział o wojnie indyjsko-pakistańskiej. Ba, nawet wiedzieli o tym, co się dzieje na granicy Indie-Chiny! Więc nie usprawiedliwiajmy, że "ludzie mogli nie wiedzieć o sytuacji politycznej".
Niezobowiązująca rozrywka to i owszem jest, ale mimo to uważam, że film jest naprawdę wart obejrzenia. Właśnie ze względu na tę odrobinę indyjskiej historii w nim uchwyconą.

P.S. I tu Cię może zaskoczę - mam kilku kolegów, niektórzy studiują na polibudzie, którzy całkiem nawet lubią oglądać niektóre filmy Bolly. Mam brata, który zachwycił się tym kinem, a jest po trzydziestce. Samiec alfa to mit ;)

Może Twój brat i koledzy z polibudy nie są samcami alfa? W czasach metroseksualizmu i wytracania resztek męskości z mężczyzn, którzy robią się rozmemłanymi, nadwrażliwymi kobietkami w spodniach- wcale mnie to nie dziwi. Nikt mi nie powie,że prawdziwy facet będzie zachwycał się tego typu produkcją. Już dla mnie to jest za słodkie, zbyt ckliwe. Obejrzałam tylko jako ciekawostkę przyrodniczą i stwierdzam: Bollywood nie dla mnie.

Uważam że dzięki tańcom i śpiewom te filmy są ciekawsze.Fajne choreografie i muzyka.